Βάνδαλοι

Την μπογιαντισμένη με κραγιόν, σκιές, μεηκάπ και σκουλαρίκια φωτογραφία του Χριστού με σκοπό να τον χλευάσουν μέσα στα Χριστούγεννα, δεν την είδα πουθενά ευτυχώς και ούτε θα ήθελα να τη δω. Σκόπιμα την αποφεύγω για να μη στεναχωρηθώ. Εμαθα για την ύπαρξή της από περιγραφές και δεν ήταν ωραίες.

Αυτοί που την έφτιαξαν δεν επιθυμώ να πάθουν απολύτως τίποτα, ούτε οι ίδιοι ούτε οι οικογένειές τους. (Άλλωστε το να είσαι εκουσίως ηλίθιος είναι αρκετή τιμωρία από μόνο του). Ο σκοπός τους φυσικά δεν είναι να προσβάλλουν το Χριστό, αλλά εμάς. Το Χριστό και να θέλανε, δεν μπορούν.

Πώς να ειρωνευτείς κάποιον που αν και Παντοκράτορας, γεννήθηκε σε σταύλο δίπλα από τα αρνάκια και τα κατσικάκια, φόρεσε σπάργανα μέσα σε παχνί κι όχι στα πουπουλένια στρώματα και τα βελούδινα καλύμματα, μεγάλωσε σε οικογένεια μαραγκού κι όχι στο παλάτι, έκανε παρέα με όλους τους περιθωριακούς και υποτιμημένους ανθρώπους της εποχής και τους φερόταν με σεβασμό κι αγάπη όταν όλοι οι άλλοι τους έφτυναν, τα έβαλε με το κατεστημένο της εκκλησίας και της εξουσίας, άφησε να τον ειρωνευτούν και να γελάσουν μαζί του και τους συγχώρησε λέγοντας στον πατέρα του που είχε όλη τη δύναμη να τους συντρίψει: «Πατέρα, άστους, δεν ξέρουν τι κάνουν» πες μου πως να τον κοροϊδέψεις; Απλώς δεν μπορείς.

Δεν μπορείς να τον κοροϊδέψεις, να τον μειώσεις, να τον υποτιμήσεις. Γιατί; Γιατί όποιος κοροϊδεύει, κοροϊδεύει τα μούτρα του κι είναι αξιολύπητος.

Έτσι λοιπόν, αγαπητοί μου συμπολίτες που προσκαλείτε (για να προκαλείτε) τον κόσμο σε ένα «εξευτελιστικό για τον Χριστό και τα Χριστούγεννα βράδυ» εύχομαι να έχετε όλοι υγεία.

Αλλά αν κάποιος έβρισκε μια φωτογραφία του πατέρα σας, τον μακιγιάριζε με τον ίδιο τρόπο και μας καλούσε σε μια «κλασική εξευτελιστική παρτάρα» τη μέρα των γενεθλίων του δημοσιεύοντάς την παντού, θα ήθελα να ήξερα πως θα νιώθατε. Ίσως τότε να καταλαβαίνατε πως νοιώθουμε κι εμείς όταν βρίζετε τον δικό μας πατέρα.

Have a nice day,
οι φίλοι σας «οι νοικοκυραίοι».