Ο Νίκος Πουλιάσης, απόστρατος Ελληνας πιλότος, μάς ξεναγεί στο πάθος, τη φιλοπατρία και την αίσθηση καθήκοντος που κυριαρχεί στην Πολεμική μας Αεροπορία και μας εξηγεί γιατί είναι παντοδύναμη!

Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια πραγματική ιστορία.
Είναι αφιερωμένο σ’ όλους αυτούς τους επηρμένους ιστορικούς του 21ου αιώνα που αμφισβητούν την ύπαρξη του “Κρυφού Σχολείου” κατά τη διάρκεια 4 αιώνων σκλαβιάς.

Χιώτικα Κάλαντα Χριστουγέννων

«Άσ’ τους να μας κοροϊδεύουν
με τα πιο πικρά τους λόγια.
Δε γνωρίζουν τι είναι αγάπη
δε γνωρίζουν τι είναι φλόγα.»

Αυτό είναι το δεύτερο χρυσό μετάλλιο της Ελλάδας κι ας μην το πήρε ο αρσιβαρίστας Θοδωρής Ιακωβίδης. Το κέρδισε όμως.

Με τον Πομάκο δημοσιογράφο κ. Σεμπαηδήν Καραχότζα, γνωριστήκαμε μέσω του facebook. Οι φλογερές ελληνικές του αναρτήσεις μού έκαναν μεγάλη εντύπωση, καθώς είχα μια ασαφή και σε μερικά σημεία λανθασμένη ιδέα για το τι συμβαίνει στα ελληνικά Πομακοχώρια.

Εντάξει δεν ήξερα ότι ετοιμάζαμε την Ακρόπολη για το ντεφιλέ του Ντιόρ. Αν μου το λέγατε, δεν θα φώναζα και δε θα χτυπιόμουν τόσο για

Διάβασα σε έναν διαδικτυακό φίλο (και τσαντίστηκα γιατί το έχουμε χιλιοσυζητήσει) ότι «ο απόδημος ελληνισμός θέλει να έχει ευθύνη στο περαιτέρω σκάτωμα του μέλλοντός μας»

Μόλις συνειδητοποίησα, συζητώντας με φίλους ότι μπορείς να περιγράψεις όλη την ανθρώπινη ζωή με μία μόνο ελληνική λέξη: ΛΟΓΟΣ!

Ανέκδοτο που μου το διηγήθηκε προσωπικά πριν 40 χρόνια, ο τότε πρέσβυς της Σοβιετικής Ενωσης