Καμιά φορά αναρωτιέμαι, τι θα γινόταν αν αλλάζαμε τη στάση μας:
αν σταματούσαμε όλοι μαζί να ενεργούμε αυτόματα, αν όλοι σηκώναμε το κεφάλι και παίρναμε τα μάτια από εκεί που μας τα έχουν στρέψει και βλέπαμε γύρω μας,
Κοιτάζω γύρω μου κι αναρωτιέμαι: Γιατί την γιορτάζουμε τη μέρα της γυναίκας; Είχα την τεράστια τύχη να γεννηθώ σε μια πολιτισμένη ήπειρο, την Ευρώπη, σε μια πολιτισμένη χώρα (την Ελλαδα) και σε μια εξαιρετικά πολιτισμένη οικογένεια.
Χθες, αν δεν κάνω λάθος, έγιναν αρκετές συγκεντρώσεις πολιτών στην Ελλάδα (έχουν γίνει αντίστοιχες και σε άλλες χώρες του εξωτερικού) με την συμμετοχή μεγάλης μερίδας
Τώρα που το λύσαμε, ότι το κράτος δικαίου είναι ανεξάρτητο του παραπτώματος ας πάμε και στην μόνη αλήθεια που υπαγορεύεται από το στομάχι μας κι εκείνο το αδιόριστο συναίσθημα σαν διαγώνισμα μαθηματικών:
Λοιπόν που λέτε, δεν είναι μακριά ο καιρός που δεν θα μπορούμε να μιλάμε ελεύθερα και να ανταλλάσσουμε απόψεις χωρίς αιχμές. Ήδη, κάθε σκέψη που
Κάτσε λίγο να σκεφτούμε, να ξεχωρίσουμε τους καλούς, τους κακούς και τους αμέτοχους, γιατί πολλά ειπώθηκαν, πολλοί καρπώθηκαν και κοντεύουν να ξεχαστούν αυτοί που ξεσηκώθηκαν.
Αυτό το υπνομυθιστόρημα, Θέλει το χρόνο του. Διαβάζεται λίγο πριν τον ύπνο. Ο αναγνώστης θα αποφασίσει κατά πόσο αποτελεί προϊόν ζωηρής φαντασίας ή ζοφερής πραγματικότητας…
Διάβασα σε έναν διαδικτυακό φίλο (και τσαντίστηκα γιατί το έχουμε χιλιοσυζητήσει) ότι «ο απόδημος ελληνισμός θέλει να έχει ευθύνη στο περαιτέρω σκάτωμα του μέλλοντός μας»
Ρε συ Jason Αντιγόνη, μου τα ΄κανες μαντάρα. Κι εσύ κι ο διπλανός σου. Ρε συ Jason Αντιγόνη, ούτε εσύ ούτε αυτός συγκρουστήκατε με το κατεστημένο.
Λοιπόν, ο μπαμπάς μου, ήταν αρχιμηχανικός του Εμπορικού Ναυτικού. Ο πλήρης τίτλος ήταν Supervisor and Head of Technical Department of the -τάδε τεράστια- Company, κάτι